Nieświeży oddech, brzydki zapach z ust – przyczyny i leczenie

Co powoduje nieprzyjemny zapach z ust? Nieświeży oddech może być wynikiem złej higieny lub schorzeń zębów i dziąseł. Może też jednak mieć źródło w problemach gastrycznych. W tym artykule skupimy się na problemach związanych ze stanem zębów i dziąseł, które powodują przykry zapach z ust.

Przyczyny nieświeżego oddechu powiązane z zębami i dziąsłami w większości przypadków możemy dość szybko zlikwidować. Brzydki zapach z ust, określany jako halitoza, to najczęściej efekt działania bakterii żyjących na dziąsłach, języku oraz na zębach. Nieświeży oddech wiąże się z różnego typu stanami patologicznymi zębów i przyzębia oraz zaleganiem resztek pokarmowych w jamie ustnej. Najcięższymi chorobami, które mogą powodować zły zapach z ust są nowotwory w zaawansowanym stadium owrzodzenia (martwicze tkanki).

Nieświeży oddech: zacznij od higieny jamy ustnej

Największy wpływ na powstawanie brzydkiego zapachu z ust mają rozkładające się resztki pokarmowe. Czasem wystarczy zacząć dokładniej szczotkować zęby i używać nici dentystycznej oraz płynu do płukania ust, aby zauważyć znaczącą potrawę. Pomóc może też stosowanie specjalnej szczoteczki do czyszczenia języka. Wiele osób ma silnie rozwinięte brodawki na języku, co ułatwia zaleganie resztek pokarmowych i bakterii. A to właśnie bakterie produkujące metabolity zawierające siarkę są odpowiedzialne za większość przypadków halitozy.

Osoby, które używają ruchomych protez zębowych powinny sprawdzić ich dopasowanie u protetyka. Jeśli proteza jest źle dopasowana, mogą pod nią zalegać resztki pokarmowe, które stają się pożywką dla bakterii. Należy też dbać o dokładne, codzienne czyszczenie protez.

Nieprzyjemny zapach z ust: paradontoza i zapalenia dziąseł

Za nieświeży zapach z ust często odpowiedzialne są zapalenia dziąseł i paradontoza. Aby nie dopuścić do zapalenia dziąseł trzeba koniecznie rozpocząć walkę z kamieniem i osadem nazębnym. W tym celu konieczna jest wizyta u stomatologa w celu usunięcia kamienia nazębnego, co należy regularnie powtarzać – zwykle wystarczy taki zabieg stosować raz w roku. U niektórych pacjentów konieczne jest jednak usuwanie kamienia co pół roku lub 3-4 miesiące. W przebiegu zapalenia dziąseł powstają patologiczne kieszonki dziąsłowe (kieszonki przyzębne). Gromadzą się w nich resztki pokarmowe, które ulegając rozkładowi, przyczyniają się do powstawania nieprzyjemnego zapachu z ust.

Stany zapalne dziąseł i paradontoza powodują obrzęk, a nawet krwawienie. To z kolei bardzo utrudnia prawidłową higienę jamy ustnej. Pojawia się wtedy efekt „błędnego koła” – niedokładne i rzadsze czyszczenie oraz nitkowanie zębów związane z bolesnością i tkliwością dziąseł, przyczyniają się do zalegania płytki nazębnej i wzrostu kamienia, co z kolei nasila stany zapalne. Pomóc może nam wtedy dobry periodontolog.

Duże ubytki przyczyną brzydkiego zapachu z ust

Jeśli  zębach pojawią się rozległe, nieleczone ubytki, mogą w nich zalegać resztki pokarmowe. Ulegając rozkładowi, powodują nieprzyjemny zapach z ust. Przyczyną brzydkiej woni są też stany zapalne miazgi zębowej.

Jeśli ząb zostanie usunięty czasem pojawia się powikłanie w postaci suchego zębodołu. Rana nie goi się prawidłowo i to także bywa powodem pojawienia się brzydkiego zapachu.

Zaburzenia wydzielania śliny

Powstawaniu nieprzyjemnego zapachu z ust sprzyja suchość w jamie ustnej. U prawie każdego człowieka w naturalny sposób spada wydzielanie śliny podczas snu. To między innymi dlatego często rano mamy poczucie nieświeżego oddechu, choć myliśmy dokładnie zęby wieczorem, a potem niczego nie jedliśmy. Mała ilość śliny w jamie ustnej sprzyja rozwojowi bakterii beztlenowych, które wytwarzają lotne związki siarki, będące przyczyną nieprzyjemnego zapachu z ust. Wiele osób ma problem z zaburzeniami wydzielania śliny w ciągu dnia. Przyczyną mogą być różnego rodzaju schorzenia ślinianek – np. zapalenia, nowotwory lub kamica ślinianek.

Jak pozbyć się nieświeżego zapachu z ust?

Przede wszystkim należy zbadać wszystkie możliwe przyczyny brzydkiego zapachu zaczynając od wizyty u stomatologa, który zbada stan zębów i dziąseł. Samodzielnie możemy od razu rozpocząć dokładniejsze szczotkowanie i nitkowanie zębów oraz czyszczenie języka.

Jeśli przyczyna halitozy nie da się zlikwidować od razu (np. mamy paradontozę, lub wiele ubytków, których wyleczenie zajmie trochę czasu albo konieczne jest leczenie ślinianek) możemy w pewien sposób wpływać na ograniczenie nieprzyjemnego zapachu z ust. Pomóc mogą nam pastylki do ssania z cynkiem oraz pasty i płukanki do zębów z chlorheksydyną. Zalecane jest też picie większej ilości płynów. Można dodatkowo żuć gumę zawierającą ksylitol lub sorbitol, ponieważ zwiększa to wydzielanie śliny.

Przyczyny halitozy: nie tylko jama ustna

Jeśli wyeliminowane zostaną przyczyny halitozy w obrębie jamy ustnej, a brzydki zapach się utrzymuje, należy szukać przyczyn we współpracy z laryngologiem lub gastrologiem. Przyczyną nieświeżego zapachu z ust mogą być np. zachyłki w przełyku przyczyniające się do zalegania pokarmu. Należy zbadać też migdałki oraz zatoki – ponieważ także tam mogą rozwijać się stany zapalne. Nieprzyjemny zapach z ust towarzyszy też takim chorobom jak refluks żołądkowy, nowotwory przełyku, zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc czy też niektóre schorzenia wątroby.

Foto tytułowe: nensuria – pl.freepik.com

(Głosów: 4, średnia: 5,00 na 5)

Loading...

Autor: lek. dent. Szymon Chełstowski

W gabinecie TWÓJ DENTYSTA doktor zajmuje się chirurgią stomatologiczną, implantologią, protetyką i stomatologią zachowawczą.

Zmiany w jamie ustnej – grzybice, afty, włókniaki – przyczyny i objawy

Zmiany w jamie ustnej mogą być objawem różnych schorzeń miejscowych i ogólnych. Czasem wynikają z nadmiernego rogowacenia nabłonka. Dowiedz się czym różni się grzybica jamy ustnej od liszaja płaskiego lub objawów opryszczki.

Grzybica jamy ustnej – najczęstsza przyczyna zmian

Grzybica to najczęściej spotykana choroba infekcyjna jamy ustnej. Nieleczona potrafi ciągnąć się latami i rozszerzyć na inne części przewodu pokarmowego, jak i całego organizmu. Jej objawy to zaczerwienie lub biały nalot, dający się usunąć np. gazikiem z pozostawieniem niewielkich krwawiących punktów, a także uczucie suchości i pieczenia. Aby ustalić z jakim rodzajem grzyba mamy do czynienia, konieczny będzie wymaz z mykogramem. Kuracja „domowymi sposobami” nie da efektów – konieczne będzie wdrożenie leczenie farmakologicznego i zastosowanie leków dostępnych na receptę.

Afty – bolesne i uciążliwe zmiany w jamie ustnej

Afty to nie to samo co grzybica. Afty to zmiany nadżerkowe na błonie śluzowej jamy ustnej. Najczęściej pojawiają się na wargach, języku lub policzkach. Ich występowanie zwykle wiąże się ze spadkiem odporności organizmu. Ma też tendencje do nawrotów. Dlatego, aby pozbyć się trwale tego problemu należy zadbać o odporność organizmu. Ulgę pacjentowi przynosi leczenie objawowe i przeciwbólowe. Można stosować wiele leków dostępnych w aptekach – część z nich jest dostępna także bez recepty. Zanim zaczniemy jednak używać „lekarstwa z reklamy w telewizji” lepiej sprawdzić, czy zmiana w jamie ustnej to rzeczywiście afta, a nie coś poważniejszego. A to może stwierdzić dentysta.

Na zdjęciu: afta

Włókniaki jamy ustnej

Pacjenci czasem wyczuwają zmiany, które określają jako „guzki w jamie ustnej”. W większości przypadków są to włókniaki lub brodawczaki, będąca łagodnymi zmianami nowotworowymi. Szczególnie narażone na takie zmiany są osoby noszące ruchome protezy zębów. Długotrwały ucisk, a także przygryzanie drażnią błonę śluzową. Nigdy nie można lekceważyć takich zmian i powinny być one skontrolowane przez lekarza, najlepiej periodontologa. W wielu przypadkach konieczne będzie pobranie wycinka do badania histopatologicznego. Leczeniem jest wycięcie takiej zmiany w całości.

Opryszczka w jamie ustnej

Opryszczka to dość uciążliwa choroba wirusowa, która nawraca najczęściej w momentach spadku odporności organizmu. Pacjenci zmagają się z nią zwykle w okresie jesienno-wiosennym. Opryszczka najczęściej pojawia się na wardze dolnej a drażniona i nieleczona może roznieść się na całą jamę ustną. Zmiany związane z opryszczką są bolesne. W tym przypadku stosuje się leczenie przeciwbólowe lub przeciwwirusowe, przy pomocy leków dostępnych na receptę w aptece.

Liszaj płaski (Liszaj Wilsona)

Liszaj płaski ma różne odmiany. Zmianę tę powodować może wiele czynników, wśród których do najczęstszych należą ciężki stres, przyjmowanie leków (szczególnie kilku, które wchodzą w interakcje między sobą) oraz choroby autoimmunologiczne. Liszaj płaski może wiązać się też z żółtaczką. Wpływ na jego powstawanie mają też wypełnienia amalgamatowe. Najczęściej dotyczy to starszych pokoleń pacjentów, którzy o wiele częściej niż to bywa dziś, mieli zakładane plomby z amalgamatu. Liszaj płaski może mieć postać nadżerkową (bolesną), ale także inne, łagodniejsze, niebolesne. Konieczna jest jak najszybsza konsultacja z lekarzem ponieważ zmiana ta może prowadzić do raka. Wskazana jest regularna kontrola u specjalisty a często także pobranie wycinka do badania histopatologicznego.

 Na zdjęciu: Liszaj płaski (Liszaj Wilsona)

Leukoplakia – zmiana przednowotworowa

Choć leukoplakia, czyli nadmierne rogowacenia nabłonka, nie jest bolesna, powinna być dla nas stanem alarmującym. Często poprzedza pojawienie się zmian nowotworowych. Leukoplakia zwykle obejmuje język i dziąsła, nieco rzadziej podniebienie. Powstaje na skutek drażnienia tkanek w jamie ustnej – zarówno poprzez gorące, ostre lub kwaśne pokarmy, jak i przez dym papierosowy lub źle dopasowane protezy. Najczęściej jest to schorzenie nałogowych palaczy. Leukoplakia koniecznie wymaga konsultacji lekarza, a potem kontroli specjalisty. Zmiana może być leczona lekami przepisywanymi na receptę, a czasem wskazane jest jej wycięcie.

Oprócz wymienionych powyżej typowych przyczyn zmian w jamie ustnej, występuje też szereg zmian nietypowych. Są to różnego rodzaju nowotwory, choroby krwi, choroby autoimmunologiczne, niedobory pokarmowe lub witaminowe oraz alergie. Choroby te wymagają często głębszej i bardziej specjalistycznej diagnostyki oraz leczenia wykraczającego poza stomatologiczne. Najistotniejsze jest wczesne ich wykrycie i szybkie wdrożenie leczenia, aby nie doprowadzić do znacznego rozwoju choroby i sytuacji w której będzie „za późno”…

(Głosów: 2, średnia: 5,00 na 5)

Loading...

Autor: lek. dent. Szymon Chełstowski

W gabinecie TWÓJ DENTYSTA doktor zajmuje się chirurgią stomatologiczną, implantologią, protetyką i stomatologią zachowawczą.

Zapalenie dziąseł – co jest przyczyną?

Periodontolog w codziennej pracy z pacjentami bardzo często spotyka się z problemami takimi jak zapalenie dziąseł, ich ból i krwawienie. Z czego najczęściej wynikają te schorzenia?

Zapalenie dziąseł objawiające się między innymi bólem i krwawieniem może mieć wiele przyczyn, z których część ma pierwotne źródło poza jamą ustną.

Najczęstszą przyczyną zapaleń dziąseł są odkładające się płytka i kamień nazębny

W większości przypadków jednak za problemy z dziąsłami odpowiada tworzenie się płytki nazębnej i kamienia nazębnego oraz związane z tym stan zapalny kieszonek dziąsłowych. Jeśli sytuacja ta się przedłuża dochodzi do obniżenia się linii dziąseł (czyli recesji) – szyjki zębów zostają odsłonięte, a następnie zaczynają się ubytki w kości wyrostka zębodołu. W zaawansowanej postaci paradontozy zęby stają się chwiejne i wypadają, nawet jeśli nie są zaatakowane przez próchnicę. Do czynników zwiększających prawdopodobieństwo paradontozy zaliczamy m.in. palenie papierosów, nieprawidłową higienę jamy ustnej (np. używanie zbyt twardej szczoteczki uszkadzającej dziąsła lub zaniedbania w zakresie usuwania kamienia nazębnego). Paradontoza może mieć też inne przyczyny – np. nieprawidłowy zgryz utrudniający czyszczenie zębów oraz prowadzący do przeciążeń w trakcie żucia.

Cukrzyca jako przyczyna zapalenia dziąseł

Ból i zapalenie dziąseł mogą być powiązane z cukrzycą. Jeśli nie podejmiemy leczenia, stany zapalne będą się nasilać. Osoby, które się leczą i kontrolują poziom cukru we krwi mogą uniknąć negatywnych konsekwencji zapalenia dziąseł. Zdecydowanie rzadziej niż cukrzyca, przyczyną zapalenia dziąseł bywają inne choroby wewnętrzne, m.in. takie, jak nowotwory układu krwiotwórczego (białaczki). Dziąsła mogą krwawić także z powodów niedoborów witamin (szczególnie z gruby B i C), nietolerancji pokarmowych lub alergii. Wizyta u dentysty często jest początkiem badań prowadzonych także poza gabinetem stomatologicznym. Jeśli dentysta nabierze podejrzeń, że zły stan dziąseł pacjenta nie wynika tylko z oddziaływania bakterii na kieszonki przyzębne, zleci dodatkowe badania.

Zapalenie dziąseł a genetyka

Pewien wpływ na rozwój zapaleń dziąseł mogą mieć obciążenia genetyczne. Pierwszym pytaniem, jakie powinien zadać sobie pacjent jest „czy moi rodzice mają zęby”? A jeśli posługują się protezami ruchomymi, mają wiele implantów lub duże braki – to należy się zastanowić, jak do tego doszło? Czy przyczyną była próchnica? W jakim wieku stracili zęby?

Jeśli rodzice mówią o przypadkach gdy „wypadł im zdrowy ząb”, w większości przypadków będzie to oznaczać paradontozę. A to z kolei wiąże się często z obciążeniem genetycznym chorobami przyzębia. Takie obciążenie nie musi oznaczać, że wcześnie stracimy zęby i jesteśmy wobec tego całkowicie bezradni, ale na pewno w porównaniu z innymi musimy o wiele bardziej dbać o dziąsła i częściej usuwać kamień nazębny, ponieważ jego obecność zdecydowanie mocniej oddziałuje negatywnie na organizm osoby obciążonej genetycznie paradontozą, tworząc silniejsze stany zapalne dziąseł i przyzębia. Powinniśmy też zachować żelazną konsekwencję w codziennej higienie jamy ustnej: bardzo dokładnie szczotkować zęby odpowiednią szczoteczką, która nie będzie powodować podrażnień oraz używać nici dentystycznej.

Palenie papierosów – choroba dziąseł na własne życzenie 

Dym tytoniowy zawiera szkodliwe tlenki i powoduje wzrost bakterii beztlenowych. Palenie papierosów jest przyczyną zwłóknienia naczyń krwionośnych i nadmierne rogowacenia nabłonka a to z kolei wpływa na gorsze odżywienie tkanek. Sporym problemem jest też to, że zmiany w jamie ustnej, spowodowane przez palenie papierosów przyczyniają się do  MNIEJSZEGO krwawienia dziąseł niż w przypadku osób niepalących. Nie jest to wcale zjawiskiem pozytywnym, ponieważ maskuje stan zapalny i zwykle opóźnia rozpoczęcie leczenia.

Palenie papierosów często powoduje leukoplakię (zmianę przednowotworową). U palaczy spotykamy się z charakterystyczną tylko dla nich zmianą na podniebieniu powstającą wyłącznie z powodu ciągłego kontaktu podniebienia z rozgrzanym dymem nikotynowym: stomatitis nicotina palati.

Mechaniczne uszkodzenia jako przyczyna zapalenia dziąseł

Stany zapalne dziąseł mogą wynikać także ze źle dopasowanych protez ruchomych. Nie wolno zatem lekceważyć bólu pojawiającego się w czasie gryzienia lub odczuwalnego po wielogodzinnym używaniu protezy. Należy szybko udać się do protetyka, aby poprawić dopasowanie protezy.

Stan zapalny dziąsła może też mieć mniej typowe przyczyny, których wielu pacjentów w ogóle nie kojarzy ze schorzeniami jamy ustnej. Mogą to być np. środki antykoncepcyjne, zaburzenia w gospodarce hormonalnej oraz schorzenia ogólne, a nawet anoreksja i bulimia. Naszym dziąsłom może także szkodzić długotrwały stres, szczególne jeśli wiąże się on ze zgrzytaniem zębami lub ich zaciskaniem.

Jeśli odczuwasz ból dziąseł albo zaobserwujesz krwawienie podczas szczotkowania lub nitkowania – koniecznie zgłoś się do dentysty, aby zapobiec poważnym konsekwencjom, z utratą zębów włącznie. Specjalistą, który zajmuje się schorzeniami dziąseł jest periodontolog.

(Głosów: 3, średnia: 5,00 na 5)

Loading...

Autor: lek. dent. Szymon Chełstowski

W gabinecie TWÓJ DENTYSTA doktor zajmuje się chirurgią stomatologiczną, implantologią, protetyką i stomatologią zachowawczą.

Wycięcie lub podcięcie wędzidełka wargi górnej. Jak i po co jest wykonywane?

Wędzidełko wargi górnej przebiega pomiędzy wewnętrzną powierzchnią wargi a powierzchnią wyrostka zębodołowego szczęki. Jego nieprawidłowa budowa może prowadzić do różnych problemów, takich jak diastema (duża przerwa) między zębami, recesje dziąseł (odsłanianie się korzeni zębów). W wielu przypadkach, elementem terapii jest podcięcie wędzidełka.

Co to jest wędzidełko wargi górnej?

Wędzidełko wargi górnej ma kształt trójkąta i jest fałdem błony śluzowej. Z punktu widzenia zdrowia jamy ustnej istotny jest nie tylko kształt wędzidełka, ale też miejsce jego przyczepu.

Do prawidłowych przyczepów wędzidełka zalicza się:

• Przyczep śluzówkowy – wędzidełko łączy się z ruchomą częścią błony śluzowej nad górnymi jedynkami.
• Przyczep dziąsłowy – wędzidełko łączy się z błoną śluzową dziąsła wyrostka zębodołowego.

Nieprawidłowy przyczep wędzidełka może mieć różne formy, ale najczęściej spotykamy:

• Przyczep brodawkowy – wędzidełko łączy się z brodawką międzyzębową
• Przyczep penetrujący – wędzidełko łączy się z brodawką przysieczną (znajdującą się za siekaczami)

W obu powyższych przypadkach nieprawidłowy przyczep wędzidełka może powodować diastemę, czy recesje dziąseł, ale problem może być dużo większy niż tylko nieestetyczny wygląd. W takich sytuacjach pacjent może cierpieć też z powodu uszkodzeń i zapaleń dziąseł oraz zmagać się z trudnościami w zakresie wymowy niektórych głosek. Dlatego leczeniem problemów związanych z nieprawidłową budową wędzidełka zajmuje się periodontolog i ortodonta.

Leczenie diastemy

Do najbardziej rozpowszechnionych problemów, które powoduje nieprawidłowa budowa wędzidełka wargi górnej należy diastema, czyli zbyt duża szczelina między górnymi jedynkami. Należy jednak mieć świadomość, że diastema może mieć także inne przyczyny i diagnozę musi zawsze postawić stomatolog. Rozróżniamy diastemę prawdziwą i rzekomą.

Diastema rzekoma to efekt zmniejszonych siekaczy bocznych (co określa się jako mikrodoncję) albo zupełnego braku tych zębów. Powoduje to rozsunięcie jedynek. Podobny efekt wywołuje hipodoncja, czyli zbyt mała liczba zębów w szczęce. Między zębami (dotyczy to nie tylko jedynek) powstają wtedy zbyt duże przestrzenie.

Diastema prawdziwa to efekt nieprawidłowości w budowie i przyczepie wędzidełka wargi górnej. Aby ją wyleczyć potrzebna jest najpierw interwencja chirurgiczna (podcięcie wędzidełka) a następnie ortodontyczna (założenie aparatu, dzięki któremu zniwelowana zostanie zbyt duża przestrzeń między zębami).

Pull syndrome: nieprawidłowe wędzidełko to nie tylko diastema

Diastema nie jest jedynym problemem wywoływanym nieprawidłowościami w budowie wędzidełka. Pacjentom zagraża też recesja dziąseł, czyli odsłonięcie korzeni siekaczy. Wiąże się to ze stanami zapalnymi, do których powstawania przyczynia się patologiczne wędzidełko wargi górnej. U pacjentów można zaobserwować w takich przypadkach tzw. pull syndrome. Podciąganie górnej wargi powoduje poruszanie się wraz z nią także brodawki międzyzębowej lub tzw. anemizację wędzidełka (zmniejszenie dopływu krwi do tkanek). W takich sytuacjach dochodzi czasem nawet do odrywania się dziąseł brzeżnych (okrywających korzenie zębów). Pacjenci, u których występuje pull syndrome uszkadzają sobie dziąsła podczas ruchów mimicznych. To wszystko skutkuje stanami zapalnymi dziąseł a także w dłuższej perspektywie osłabieniem mocowania zębów. Problemu nie można lekceważyć i w takich przypadkach wskazane są chirurgiczne zabiegi wycięcia lub podcięcia wędzidełka.

Jak wykonuje się podcięcie lub wycięcie wędzidełka wargi górnej?

Zabiegi chirurgiczne wędzidełka są wykonywane z zastosowaniem znieczulenia miejscowego. Najczęściej spotykane operacje to:

• frenulektomia – wycięcie wędzidełka
• frenulotomia – podcięcie wędzidełka
• frenuloplastyka – plastyka wędzidełka mająca na celu zmianę kształtu, przyczepu, wielkości, itp.

Najprostszym z wymienionych zabiegów jest podcięcie wędzidełka. Bardziej skomplikowany zabieg to frenulektomia, czyli wycięcie, pozostawiające ranę, która wymaga założenia szwów. Frenulektomia może być wykonana przy wykorzystaniu różnych narzędzi:

• Skalpel albo mikronożyczki chirurgiczne
• Diatermia (mikronóż elektryczny)
• Laserem (stosuje się kilka typów lasera)

Większość operacji wędzidełka jest wykonywana podczas jednej wizyty. Po 5-10 dniach umawiana jest wizyta kontrolna, na której zdejmuje się szwy.

Nieprawidłowe wędzidełko górnej wargi rodzi szereg problemów, którymi zajmuje się periodontologia i ortodoncja. Oprócz diastemy i chorób dziąseł są to też trudności w leczeniu protetycznym. Stomatolodzy zalecają często operację wędzidełka pacjentom używającym protezy ruchomej. W ich przypadku przerośnięte wędzidełko może utrudniać wykonanie protezy oraz jej utrzymywanie się w prawidłowym położeniu podczas użytkowania.

(Głosów: 2, średnia: 5,00 na 5)

Loading...

Autor: lek. dent. Szymon Chełstowski

W gabinecie TWÓJ DENTYSTA doktor zajmuje się chirurgią stomatologiczną, implantologią, protetyką i stomatologią zachowawczą.