Mosty protetyczne pozwalają uzupełnić brak zębów wykorzystując sąsiadujące z luką zęby lub implanty. Składają się z dwóch elementów:
- filary mostu – czyli zęby lub implanty po dwóch stronach uzupełnianej luki w uzębieniu
- przęsło mostu – część umieszczana tam, gdzie brak zęba, opierająca się z dwóch stron na filarach
Np. jeśli brak piątki, czwórka i szóstka mogą zostać wykorzystane jako filary, a w miejscu piątki pojawi się przęsło. Mosty mogą być dłuższe i wypełniać luki po dwóch lub 3 zębach, a nawet odbudowywać całe łuki zębowe.
Mosty protetyczne - wady i zalety
Mosty najczęściej porównuje się z implantami oraz protezami ruchomymi, ponieważ wykonuje się je w tym samym celu, czyli aby uzupełnić brak zębów. Mosty i implanty łączy to, że stanowią komfortowe stałe uzupełnienie braku zęba, które nie wymaga wyjmowania na noc, w przeciwieństwie do ruchomych protez.
Zalety i wady mostów:
Zalety:
- Brak konieczności interwencji chirurgicznej w kości.
- Przenoszenie sił nacisku na wyrostek zębodołowy w miejscu utraconego zęba – dzięki czemu spowalnia się proces utraty kości żuchwy lub szczęki w porównaniu z tym, co dzieje się gdy luka po zębie nie jest w ogóle uzupełniona.
- Możliwość szybkiego uzupełnienia braku więcej niż jednego zęba – oprócz najpopularniejszych mostów trzypunktowych, stosuje się też mosty czteropunktowe i większe.
- Stałe uzupełnienie braku zębów, które w przeciwieństwie do ruchomych protez jest komfortowe w użytkowaniu dla pacjenta – nie ma ryzyka wypadania, mostu nie trzeba też wyjmować na noc.
- Most nie utrudnia w żaden sposób jedzenia i nie zakłóca odczuwania smaku, co zdarza się w przypadku ruchomych protez.
- Most w żaden sposób nie wpływa negatywnie na mowę. Protezy ruchome mogą upośledzać wymowę, szczególnie jeśli nie są dokładnie dopasowane lub poluzują się.
- Wzmocnienie zębów filarowych w przypadku, gdy są uszkodzone lub wymagały leczenia kanałowego.
Wady:
- Konieczność szlifowania sąsiadujących z luką zębów – zwłaszcza, jeśli są one zdrowe
- Brak pełnego nacisku podczas żucia na wyrostek zębodołowy prowadzący do ubytku kości pod przęsłem. Most spowalnia proces utraty tkanki kostnej w tym miejscu, ale go nie powstrzymuje. Jest zatem rozwiązaniem lepszym niż brak uzupełnienia, ale gorszym niż implant, który przenosi siły żucia na zębodół.
Jak wykonuje się mosty protetyczne?
Aby możliwe było założenie mostu, dentysta musi mieć pewność, że będzie na czym go oprzeć. Dlatego ważna jest fachowa ocena stanu filarów. Zęby sąsiadujące z uzupełnianą luką muszą być zatem zdrowe lub wyleczone oraz być na tyle solidne, aby mogły służyć jako podparcie dla mostu. Ząb nie może służyć jako filar jeśli sam jest rozchwiany, wokół jego wierzchołka są zmiany zapalne albo jest tak zniszczony, że nie można na nim osadzić korony. Bywa też, że mostu nie da się założyć, ponieważ brak zęba ma już charakter tak długotrwały, że sąsiadujące zęby silnie się pochyliły i zbliżyły, przez co nie uda się w pozostałej przestrzeni umieścić przęsła. W tym przypadku potrzebna będzie najpierw interwencja ortodontyczna.
Jeśli zęby, które będą służyć za filary są w wystarczająco dobrym stanie dentysta najpierw je oszlifuje (identycznie jak przy robi się to przy zakładaniu pojedynczej korony protetycznej). Następnie stomatolog wykona wycisk zębów filarowych oraz wycisk zębów przeciwstawnych. Dzięki temu wszystko będzie do siebie finalnie pasować.
Wyciski są wysyłane do pracowni protetycznej. Dentysta wspólnie z pacjentem określa też kolor mostu, dzięki czemu po zamocowaniu nie będzie on odróżniał się od innych zębów. Stomatolog nakłada na oszlifowane zęby tymczasowe korony, aby je zabezpieczyć przed uszkodzeniami do czasu, gdy docelowy most protetyczny będzie gotowy do osadzenia. Dzięki temu pacjent może jeść bez obaw, że uszkodzi zęby filarowe. Oczywiście wskazana jest przy tym ostrożność – nie należy gryźć bardzo twardych pokarmów.
Gdy most jest gotowy, dentysta cementuje go na kolejnej wizycie w gabinecie. Gotowe!
Z czego wykonane są mosty protetyczne?
Do budowy mostów protetycznych używa się podobnej grupy materiałów, do stosowanych przy koronach protetycznych. W ofercie rynkowej znajdziemy zatem:
- mosty pełnoceramiczne,
- mosty kompozytowe,
- mosty ceramiczne na podbudowie metalowej, cyrkonowej lub złotej.
Poszczególne materiały charakteryzują się różnymi właściwościami ze względu na estetykę oraz trwałość. Za najlepsze są uznawane mosty ceramiczne na podbudowie cyrkonowej, które są zarówno mocne jak i zapewniają bardzo dobrą estetykę. Podbudowa cyrkonowa ma białe zabarwienie, dzięki czemu daje efekt bardziej zbliżony do naturalnych zębów niż podbudowa metalowa. Cyrkon słabo przewodzi też temperatury, a to pozwala uniknąć nieprzyjemnych doznań podczas spożywania bardzo gorących albo bardzo zimnych pokarmów. Mosty pełnoceramiczne dają z kolei najlepszy efekt estetyczny, ponieważ pozwalają uzyskać zbliżoną do naturalnej przezierność zęba, której nie zakłóca podbudowa.
Most czy implant?
O wyborze sposobu leczenia decyduje wiele czynników. Dlatego wyboru między implantem a mostem pomoże dokonać Ci twój dentysta, który najlepiej oceni wszelkie za i przeciw. Jeśli zęby sąsiadujące z uzupełnianą luką są zniszczone (np. na którymś z nich jest już korona, albo są po leczeniu kanałowym) założenie mostu wzmocni je. Jeśli mamy do czynienia z odwrotną sytuacją – czyli zęby, które mogłyby być filarami są zupełnie zdrowe i mają ładny wygląd, lepszym rozwiązaniem zdaje się być implant.
Na pewno implant ma tę przewagę nad mostem, że nie wymaga szlifowania własnych zębów. Pozwala również uniknąć zaniku kości w miejscu braku naturalnego zęba ponieważ zapewnia stymulację szczęki lub żuchwy podczas gryzienia i żucia. W pewnych sytuacjach jednak zachodzi wysokie ryzyko problemów w zastosowaniu implantu – np. jeśli kość w miejscu jego zakładania jest rozrzedzona lub uszkodzona.
Każda sytuacja jest niepowtarzalna i należy wybór przedyskutować ze stomatologiem.
(3 votes, average: 4,67 out of 5)
Loading...
